سروو به عنوان یک دستگاه خودکار تعریف می شود که از یک برنامه تصحیح خطا برای تصحیح حرکت خود استفاده می کند. اصطلاح سروو را می توان برای سیستم هایی غیر از سروو موتورها به کار برد. سیستم هایی که از مکانیزم بازخورد (مانند رمزگذار یا سایر دستگاه های بازخورد) برای کنترل پارامترهای حرکت استفاده می کنند. به طور معمول، زمانی که اصطلاح سروو استفاده می شود، برای "موتورهای سروو" به کار می رود، اما به عنوان یک اصطلاح کنترل کلی نیز استفاده می شود، که به معنای استفاده از یک حلقه بازخورد برای قرار دادن آیتم است.
مکانیزم سروو ممکن است از سروموتور استفاده کند یا نکند. به عنوان مثال، یک کوره خانگی یک سروو است که توسط یک ترموستات کنترل می شود. پس از رسیدن به دمای تنظیم شده، یک سیگنال بازخورد به آن دستور می دهد تا خاموش شود. تبدیل آن به یک "سروی" در طبیعت. اصطلاح "servo" عملکردها یا وظایف بیشتری را نسبت به یک خط محصول خاص توصیف می کند. برای اهداف این راهنما، ما به طور خاص در مورد موتورهای سروو برای کاربردهای کنترل حرکت صحبت خواهیم کرد.
سروو موتورها می توانند DC، AC یا موتورهای DC بدون جاروبک همراه با سنسورهای موقعیت باشند. در بیشتر موارد، رمزگذارهای دیجیتال. سروو موتورها معمولاً زمانی انتخاب می شوند که برنامه به درجه بالایی از اطمینان نیاز دارد که سروو موتور و سیستم درایو از نزدیک آنچه درخواست شده را دنبال می کند. سیستمهای سروو موتور معمولاً به دلیل سنسورهای بازخورد و پردازش الکترونیکی سروو موتورها، هزینه بیشتری نسبت به سیستمهای موتور پلهای دارند.